Op 13 mei 23 ben ik gecertificeerd PRI-therapeut geworden. Ik was natuurlijk al PRI-basistherapeut en werkte dus al op een heel goed niveau. Maar deze certificering betekent dat je met een therapeut te maken hebt van de allerbeste kwaliteit in haar vak.
Ik heb de afgelopen jaren al een klein dorpje aan mensen heel goed geholpen. Op naar nog meer en nog beter!
Onder de foto een link naar een kort filmpje met een impressie van de dag.en een ingekorte versie van mijn terugblik op de weg er heen.
Elf
Als kind wilde ik altijd een elfje zijn. Bijna lichtgevend, licht, vrij. In de natuur. Een dwaallichtje, maar dan goedaardig. In werkelijkheid was ik een zorgzaam en zorgelijk kind, altijd aan het lezen en studeren. Bij voorkeur in een hoekje op de bank. Ik werd verslavingsarts. Ik studeerde ook nog humanistiek. Ik wilde werken vanuit mijn hart maar bleef in feite doodsbang voor al mijn patiënten. Ik was moeder geworden van deze prachtige jonge mensen hier, maar ik voelde me klem in de relatie met hun vader. Ik leefde nog het meest als ik schreef, me inleefde in de hoofdpersonen van mijn verhalen. Ze werden in het Fries, in boekvorm uitgegeven. Succes, prachtig, maar daar werd het eigenlijk weer doodeng van- want dan konden mensen er iets van vinden. Klem.
En toen gebeurden er twee dingen. Ik werd bizar verliefd en toen ik besefte dat het volledig buiten proportie was, vond ik op een rommelmarkt het boek Illusies, van ene Ingeborg Bosch. Een boek dat ik niet wou, maar dat aan het eind van de middag wel in mijn tas zat. Ik begon te lezen en stopte niet voor ik het uit had. Het boek zei tegen me: geef niet op. Er is een uitweg!
Een poosje later werd ik toch nog een elfje. Ik kwam in de 11e PRI-opleidingsjaargang. Sindsdien zijn er 11 jaren verstreken en is er bizar veel gebeurd. Ik zit niet meer klem in een relatie die niet werkt, ik heb ook nee gezegd tegen degene op wie ik toen zo verliefd was. Met de liefde van mijn leven maak ik he;e mooie wandelingen - in de buitenwereld: heel Schotland overdwars bijvoorbeeld, maar ook in de binnenwereld: in wie we zijn, in hoe onze relatie werkt. In wat liefde echt is. Ik heb mijn kinderen voorgeleefd dat er een andere weg bestaat dan blijven zitten waar je zit en ik denk dat ik daar een leukere en betere moeder van ben geworden en ik hoop dat jullie dat ook zo ervaren ook al besef ik dat jullie het niet altijd gemakkelijk hebben gehad met mijn keuzes. Ik ben geheel tegen de verwachting in genezen van mijn chronische altijd jeukende en pijnlijke eczeem. Ik heb ontdekt hoe ontzettend ik houd van tuinieren, mijn eigen voedsel verbouwen, fermenteren en inmaken. En ik heb natuurlijk een prachtige praktijk opgebouwd en enorm veel goed werk kunnen doen.
Ik ben mijn dossierkast eens bij langs gegaan. Daar hangen bijna 200 dossiers, deels afgesloten en deels nog open. Daarnaast ben ik in de Verslavingszorg elk jaar hoofdbehandelaar en of arts geweest van 60 tot 100 mensen. Dus zijn dus minimaal 11x60= 660 mensen die ik gesproken heb en wier levens ik heb aangeraakt, waarbij ik PRI op de voor of achtergrond heb meegenomen. Dan zijn er nog mijn vrienden en familie. Al met al een dorpje van zeker 1000 mensen op wie mijn keuze om te blijven volhouden doorgewerkt heeft. Soms een klein beetje, maar dikwijls heel veel. Er zijn onduidelijke lichamelijke klachten opgehelderd en vaak ook verminderd en genezen. In de kern goeie relaties gered en destructieve relaties beëindigd. Mensen zijn uit hun verslavingen gekomen- eten, alcohol, blowen, gokken, medicatie, sport, porno, noem maar op. Mensen van enorm ontwrichtende stemmingsstoornissen en stemmingsregulatiestoornissen afgekomen. Levens letterlijk gered. Rijbewijzen gehaald. Dwangverschijnselen verdwenen. Een transgender bleek dat toch niet te zijn en behoede zichzelf daarmee voor een ingrijpende en overbodige operatie. Mensen vonden zichzelf, hun lijf, hun richting, hun passie, de liefde, hoop, een uitweg, een pad, een way of life.
En bij deze mensen zijn ook aardig wat hulpverleners. Die nu hun eigen dorpjes inspireren.
Ik ben een
elf, maar geen dwaallicht. Eerder een vuurtoren of een gids. Er is zoveel meer helderheid en lichtheid! Zoveel meer passie, zo veel meer licht! En dat laatste wil ik heel graag delen met de
mensen die me gesteund, geholpen, gespiegeld, aangemoedigd en geïnspireerd hebben op dit pad. En ook met alle cliënten en andere mensen die ik nog zal ontmoeten!
